شازده کوچولو از کوه بلندی بالا رفت. تنها کوه های که به عمرش دیده بود همان سه کوه آتشفشان بود که تا سر زانوی او می رسید و او از کوه خاموش به جای چهار پایه استفاده می کرد.
با خودش گفت : از بالای کوهی به این بلندی می تونم همه ی سیاره ها و همه ی آدم ها رو یک جا ببینم.
ولی جز صخره های شاخه شاخه و نوک تیز سوزن وار چیزی ندید.
همین جوری گفت :
- سلام
انعکاس صدا جواب داد :
- سلام ...سلام ... سلام...
شازده کوچولو پرسید:
-شما کی هستید؟
صدا جواب داد:
- کی هستید...کی هستید...کی هستید...
شازده کوچولو گفت:
- با من دوست بشین. من تنهام.
صدا جواب داد:
- من تنهام...من تنهام... من تنهام...
شازده کوچولو با خودش فکر کرد: چه سیاره ی عجیبی! سرتاسر خشک و سیخ سیخ و شوره زاره. ساکنانش هم از قوه ی تخیل محرومند.آنچه می شنوند تکرار می کنند. من در سیاره ی خودم یک گل داشتم که همیشه اول اون حرف می زد...
تمام تاریخ عبارتست از:
براى دو نفر که همدیگر را مى شناسند و نمى جنگند.
نقاشی های ناخودآگاه ، شخصیت شما را آشکار می کند مطمئناً تا به حال این تجربه را داشته اید که در کلاس درس و یا یک جلسه و سمینار حوصله تان سر رفته باشد ، آن وقت با خودکاری که در دست دارید بر روی کاغذ مقابلتان بی هدف نقاشی هایی را می کشید. ممکن است این خطوط درهم و مبهم ، در نگاه اول چیز جالبی برای گفتن نداشته باشند ولی به اعتقاد بسیاری از روان شناسان این نوع نقاشی های ناخودآگاه نمایانگر درون و افکار ما هستند که به دور از محدودیت های ذهن آگاهمان پدید می آیند و اسرار ناگفته ای از شخصیت ما را به تصویر می کشند ؛
ادامه مطلب ...