حسرت

خورشید قلب من آن شب غروب کرد

آن شب که رفت پدر از کنار ما

روحش توان بودن و ماندن نداشت، رفت

قلبش نخواست دگر یاریش کند

آن شب نبود کسی در کنار او

تا بشنود صدای خسته ی دل کندن پدر

یک حس مبهم و پر رمز و راز بود

غربت ، خیال پدر ، خاطرات دور

حسرت برای من ابدی گشت بعد او

ای وای

وای من که نبودم کنار او

12 بهمن ماه 1391

پدر( 9 بهمن از میان ما رفت.)

پدرم سایه ی بالای سرم بود،
ولی رفت،
نماند.
دلم از دوری او غمگین است،
دلم از یاد پدر لبریز است،
و دو چشمم
پر اشک.

پدرم دور شد از اهل زمین
پدرم رفت به اوج
و من اینجا ماندم،
تا زمانی که بیاید
و به دنبال خدا
دست در دست هم

از خاک

به افلاک رویم.