بیش از یک سال است که فرصتی برای نوشتن در وبلاگ نداشتم.
فایل های قدیمی را برای یافتن پی دی اف یک کتاب جستجو می کردم . فایلی با نام موبایل پیدا کردم.
نوشته ای کوتاه بود مربوط به سال 1390.
خواندمش.
حس خوبی داشت.
یادم انداخت که وبلاگی بود و اندیشه هایی ساده در باب زندگی.
یادم انداخت که قبل از ظهور شبکه های اجتماعی فقط خواننده نبودم و می نوشتم.
ساده می نوشتم ولی خالق بودم.
خالق لحظات تلخ وشیرینی که یا شاهدش بودم یا بخشی از آن.
چقدر خوب بود.
چقدر خوب است.