گذشته های دور

پشت سر مرغ نمی خواند.
پشت سر باد نمی آید.
پشت سر پنجره سبز صنوبر بسته است‌.
پشت سر روی همه فرفره ها خاک نشسته است‌.
پشت سر خستگی تاریخ است‌.

پشت سر خاطره موج به ساحل صدف سرد سکون می ریزد.

( شعری زیبا  از سهراب سپهری)