تنهایی

گاهی تحمل رفتار دیگران برایت سخت می شود.

آنقدر سخت که دلت از  بیکرانگی آسمان هم می گیرد.

ترجیح می دهی در دنیای خودت غرق شوی .

حتی اگر کور سوی ساحلی هم از دور دست ها پیدا نباشد.

خودت می‌مانی و خودت.

تنهای تنها.

«هرگز حدیث حاضر غایب شنیده ای؟

من در میان جمع و دلم جای دیگر است.»