می بینمش به خواب
با شاخه های نور
پرواز می کند
فریاد می زند
آی آدم ها ..............
بی نور
بی سرور
بی راستی و شور
آیا توان که ماند؟
آیا توان که خواند؟
تا کی بدون نور ،جهان در کف شماست؟
تاکی زمین خسته ز بیداد ظالمان
بی نور بر مدار جهان دور می زند؟
این نور آیتی است
بشارتی است
هر شاخه ای که بهم هدیه می دهیم
یک زندگی است
ای چشم های بسته ببینید نور را
ای گوش های گرفته بفهمید شور را
در دست های من همه نور است و زندگی
این نور آیتی است.
هفدهم اردی بهشت ماه هزار و سیصدو نود