فنگ شویی

فنگ شویی 

ترجمه ی لغوی فنگ شویی ، باد و آب است و مفهوم آن این است که هر آنچه در پیرامون ماست از انرژی فعال بوجود آمده است. حتی اشیای بی جان مانند صندلی ، میز یا ساختمان دارای  انرژی سیال هستند. 

فنگ شویی هنر  و علم و زندگی متعادل و هماهنگ بین انسان و طبیعت پیرامون اوست و مبدا آن درتعالیم  تائوییسم نهفته است. 

فنگ شویی به نظامی از قوانین کهن چین تعلق دارد. از هزاران سال پیش چینی ها خانه های خود را به کمک آن « مکانی برای خوشبختی » می ساختند و می آراستند. 

تا چندی پیش فنگ شویی تنها در جنوب آسیا و بیشتر در هنگ کنگ ، ژاپن ، تایوان ، کره ، تایلند سنگاپور و مالزی رواج داشت.امروزه علاوه بر اروپا در امریکا نیز رفته رفته محبوب تر و فراگیر تر می شود. بسیاری مدارس ویژه ی فنگ شویی که استادان مجرب در آن جا تدریس می کنند تاسیس شده است. 

برخلاف دنیای غرب که ماده را نقطه ی مرکزی همه چیز می داند ، از دیدگاه چین باستان ، انرژی و قدرت در زندگی نقش تعیین کننده ای دارد.در تمام سبک های فنگ شویی ، انرژی « چی »‌در مرکز قرار گرفته است و در جهان هستی و کائنات جریان می یابد و تمام موجودات جاندار و بی جان را به یکدیگر مرتبط می سازد. 

بزرگترین هدف  فنگ شویی یافتن مکانی است که سلامت روحی و جسمی و بطور کلی زندگی ما در آن از انرژی «چی » به طور مثبت تاثیر پذیرد. 

برخی از مواد به ویژه مواد مصنوعی ، انرژی « چی منفی »  منتشر می کنند. همچنین نور های مصنوعی ، تاسیسات تهویه مطبوع ، کامپیوترها و تلفن های بی سیم انرژی « چی » مصنوعی دارند و ممکن است مانع جریان انرژی مثبت در خانه شوند. 

تاریکی ، بی نظمی و گرد  و خاک و رطوبت نیز باعث توقف جریان « چی »‌ می شوند. 

طبق تعالیم فنگ شویی این عوامل ابتدا باعث اختلال در سلامت و سپس رکود اسلوب شخصی می گردند . اگر جریان «چی » بسیار شدید باشد ممکن است باعث بر هم خوردن تعادل شود. بنابراین درساخت خانه ها باید از راهرو های باریک و بلند اجتناب شود و اتاق ها در خط مستقیم قرار نگیرند.  

در آپارتمان ها و خانه هایی که دارای گوشه ها و زوایای تیزی هستند ، جریان  «چی »‌شروع به چرخیدن می کند و همانند گرداب چرخش های تندی پدید می آید که آن را « چی برنده و مخرب »‌می نامند. این امر باعث چرخش  انرژی «‌چی »‌درونی ما می شود.

جریان « چی »‌شدید می تواند انرژی درونی ما را دفع کند. در این صورت نا آرام ، شکاک و عصبانی خواهیم بود. 

منبع: محمد تقی فعالی (1378) ، آفتاب و سایه ها  ، نگاهی به جریان های نوظهور معنویت گرا